طی روزهای اخیر در بخشی از جامعه امنیتی و نهادهای امنیتی رژیم اسرائیل نسبت به تحولات نظامی مصر هشدار داده شده است و این را عاملی تهدید کننده برای برتری هوایی اسرائیل دانسته اند. این اولینبار نیست که نهادهای امنیتی اسرائیل درباره فرسایش برتری هوایی رژیم هشدار میدهند، اما اشاره مستقیم به مصر، نشانه تغییر در اولویتهای تهدیدی برای صهیونیستهاست.
در گزارشی که توسط وبسایت عبری ناتسیو نت منتشر شد، به نگرانی فزاینده در محافل امنیتی و رسانهای اسرائیل در مورد همکاری نظامی رو به رشد بین قاهره و پکن اشاره شده است و توضیح میدهد که مصر ارتقاء زرادخانه خود را با سلاحهای چینی آغاز کرده است که میتواند تغییر استراتژیکی در توازن قدرت منطقهای ایجاد کند.
از جمله برجستهترین سلاحهای چینی که این گزارش آن را یک تهدید بالقوه میداند، شامل:
1. جنگنده J-10C : یک هواپیمای پیشرفته که از نظر قابلیتها با جنگنده F-16 آمریکایی قابل مقایسه است و قبلاً اثربخشی خود را در رهگیری هواپیماهای رافال فرانسوی در درگیریهای قبلی نشان داده است. قیمت نسبتاً پایین آن، آن را برای کشورهای بزرگی مانند مصر و ایران جذاب میکند.
2. موشکهای هوا به زمین دوربرد PL-15 و PL-17: این موشکها که قادر به هدف قرار دادن اهداف در صدها کیلومتر دورتر هستند، تهدیدی برای هواپیماهای نظامی و حتی غیرنظامی محسوب میشوند.
3. پهپادهای پیشرفته: برای ماموریتهای تهاجمی و شناسایی با دقت بالا استفاده میشوند.
4. سیستمهای لیزری ضد پهپاد:عربستان سعودی آنها را به دست آورده است و مصر در حال بررسی ادغام آنها در سیستم دفاعی خود است.
5. جنگنده رادارگریز J-20: قیمت آن بسیار بالاست (حدود ۱۱۰ میلیون دلار)، اما با توجه به توان رزمی نزدیک به F-22 آمریکایی، قابلیت پنهانکاری و توانایی حمل موشکهای دقیق و دوربرد، خطرناکترین تهدید بالقوه محسوب میشود اگر مصر آن را به دست آورد، میتواند مستقیماً بر موازنه برتری هوایی اسرائیل تأثیر بگذارد.
این نگرانی اسرائیل در چارچوب وسیعتری از تحولات ژئوپلیتیکی و نظامی در منطقه، بهویژه با تمایل برخی از کشورهای عربی به تنوعبخشی به منابع تأمین تسلیحات خود و دوری از غرب و انتخاب جایگزینهای چینی به دلیل قیمتهای رقابتی و در دسترس بودن بدون محدودیتهای سیاسی، قرار میگیرد.
خشم عظیم رژیم اسرائیل از چین ناشی از عرضه سیستمهای راداری با کیفیت بالا توسط چین به مصر به این دلیل است که رژیم اسرائیل اولین نهاد در منطقه غرب آسیا بود که (جنگنده رادارگریز نسل پنجم) را که از نظر نظامی با نام (F-35I) شناخته میشود و تل آویو آن را (Adir) مینامد، به دست آورد. تل آویو این هواپیماها را از طریق قراردادها و حمایت آمریکا به دست آورد. ارتش اسرائیل به شدت بر تقویت ناوگان جنگندههای رادارگریز آمریکایی خود تمرکز کرده و به دنبال دو برابر کردن تعداد آنها بوده است. بنابراین، انعقاد قرارداد رادار بین مصر و چین ضربهای شدید به اسرائیل است، زیرا فناوری پیشرفته رادارهای رادارگریز به دست مصر افتاده است.
ایالات متحده طی سالها به دلایل مختلف، بهویژه حفظ برتری نظامی کیفی اسرائیل، محدودیتهایی را برای فروش برخی سلاحهای پیشرفته به مصر اعمال کرده تا برتری نظامی رژیم اسرائیل را حفظ کند. چرا که ایالات متحده متعهد به تضمین برتری نظامی کیفی اسرائیل در منطقه غرب آسیا است، به این معنی که رژیم اسرائیل باید در مقایسه با همسایگان خود، برتری کیفی در سلاحها و فناوری نظامی را حفظ کند تا بتواند موجودیت خودش را حفظ کند. در این زمینه، مصر برای تأمین نیازهای تسلیحاتی خود، تمرکز خود را به چین تغییر داده و قراردادی برای خرید جتهای جنگنده پیشرفته چینی امضا کرده است. چندین هواپیمای چینی نیز به مصر وارد شده که مهمترین آنها چنگدو J-10C و شنیانگ J-31 هستند.
این موضوع در چندین گزارش رسانههای اسرائیلی در مورد دستیابی مصر به قراردادی برای خرید جتهای جنگنده چینی مجهز به موشکهای هوا به هوای GC-10 که هر کدام برد تقریبی 300 کیلومتر دارند و قادر به نفوذ به تلآویو از طریق مرز سرزمینهای اشغالی هستند، فاش شد. بنابراین مسلم است که رژیم صهیونیستی از این تجولات نگران باشد چرا که این مسئله نه تنها نگرانی رژیم اسرائیل بلکه نگرانی مشترک آمریکا و اسرائیل را در مورد زمان عرضه سیستمهای موشکی و راداری پیشرفته چینی توسط چین به مصر پس از جنگ غزه برانگیخته است، که علامت سوال بزرگی را برای هر دو کشور ایجاد میکند.
در نهایت باید گفت، گر چه مصر و اسرائیل از زمان پیمان کمپ دیوید در صلح بهسر میبرند، اما تقویت توان نظامی مصر با کمک چین، بهویژه در حوزه هوایی، زنگ خطری برای رژیم است. این تحول بازتاب تغییر توازن قوا در منطقه است تحولی که میتواند سیاستهای منطقهای را در سالهای آینده دگرگون کند.
در واقع همکاری نظامی بین مصر و چین، علاوه بر تهدید نظامی رژیم صهیونیستی، پیام روشنی برای کشورهای اروپایی و ایالات متحده داشته است مبنی بر اینکه قاهره در تصمیمات سیاسی خود استقلال دارد، کشورهایی که تاکنون تلاش میکردند بر مصر فشار وارد کنند، چه در مورد وضعیت غزه و چه در جاهای دیگر، که این فشارها میتوانست حتی به منافع ملی مصر آسیب برساند. اکنون دیگر با پیشرفت و تغییر شرایط مصر، نمیتوانند چنین فشارهایی را به مصر بیاورند و این کشور را از مسیر پیشرفت و استقلال سیاسی منحرف کند.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب